Bronte Emily Jane Bogactwa lekce sobie ważę… Bogactwa lekce sobie ważę, Z miłości drwię boleśnie, Sława mi była czczym mirażem, Co rozwiał się dość wcześnie. Jedna modlitwa w twardej doli …
-
-
Maria Konopnicka Tęcza — A kto ciebie, śliczna tęczo, Siedmiobarwny pasie, Wymalował na tej chmurce, Jakby na atłasie? — Słoneczko mnie malowało Po deszczu, po burzy; Pożyczyło sobie farby Od …
-
Władysław Bełza Kto ty jesteś? Polak mały… — Kto ty jesteś? — Polak mały. — Jaki znak twój? — Orzeł biały. — Gdzie ty mieszkasz? — Między swymi. — W …
-
Józef Czechowicz Zima Pada śnieg, prószy śnieg, wszędzie go nawiało. Dachy są już białe, na ulicach biało. Strojne w biel, w srebrny puch latarnie się wdzięczą. Dziń-dziń-dziń-dziń-dziń-dziń, dzwonki sanek brzęczą. …
-
Hans Christian Andersen Imbryk Był sobie pewnego razu imbryk do herbaty, dumny z porcelany, z której był zrobiony, dumny ze swej wysmukłej szyi i z dużego ucha. Miał on szyję …
-
Hans Christian Andersen Dziecięca paplanina W mieszkaniu kupca zebrało się liczne dziecięce towarzystwo: były to dzieci ludzi bogatych i znacznych; kupcowi dobrze się powodziło. Był człowiekiem uczonym, chodził nawet na …
-
Hans Christian Andersen Stokrotka A teraz słuchaj! Daleko na wsi, tuż koło drogi, stała altana; widziałeś ją na pewno, kiedyś tamtędy przechodził. Przed aItaną był mały ogródek kwiatowy z pomalowanymi …